رهبرانی که صدایشان از بام چارسو در گوش ایران پیچید
تاریخ انتشار: ۲۱ آبان ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۰۶۸۳۷۳
بسیاریشان بهراستی «غم بزرگ را به کار بزرگ» تبدیل کرده بودند. نوآوران و کنشگرانی که به قولی «رهبران تغییر» هستند، از سراسر ایران برای دومین سال نوپیا در طبقات بالایی پاساژ چارسو گرد هم آمدند و هر یک داستانهایی داشتند که گام برداشتن از برخی دشواریها، رنجها و چالشها به سوی پیشرفت ایران را روایت میکرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
به گزارش ایسنا، از چندین روز قبل، نه فقط در رسانههای رسمی، بلکه در میان کاربران شبکههای اجتماعی نیز صحبتش بود. درحالی که آبانماه ۱۴۰۲ تنها دومین سالیست که رویداد نوپیا برپا میشود انگار اما توسط عدۀ زیادی از فعالان حوزههای مختلف شناخته شده است؛ از زبان فارسی و کتاب تا گردشگری، سلامت، اقتصاد و فناوری اطلاعات.
خیابان جمهوری – تقاطع خیابان حافظ؛ مقصد اینجا بود. نقطهای از شهر که البته نه فقط در روز پنجشنبه، بلکه تقریباً همیشه از ازدحام جمعیت پر است! اما اگر شلوغی خیابان را کنار میزدی و فارغ از توجه به طبقات پایینی، خودت را به ششم چارسو میرساندی، با فضایی مواجه میشدی که دیگر تکراری و همانند هر روز آنجا نبود. هجدهم آبانماه ۱۴۰۲، روزی شده بود برای «همآفرینی اجتماعسازان ایران آینده و شبکهسازی مؤثر بین نوآوران اجتماعی کشور».
دیدن پوششهای متفاوت این نقضیۀ اولیه را که شاید همه از یک طیف باشند، رد میکرد؛ سالنهای سینمای چارسو که میزبان برنامههای نوپیا شده بود، بسیاری از اقشار را کنار هم آورده بود؛ روحانیون، دختران و پسران جوان و برخی نوجوانان حتی همه در یک جا نشسته بودند.
نوپیا ۱۴۰۲ تو را به نشستن در یک فضا و برنامۀ خاص محدود نمیکرد. میتوانستی در یکی از پنلهای تخصصی یا عمومی حضور پیدا کنی یا در سالن نوپیافریم به تماشای فیلم بنشینی، یا در نوپیانوجوان شنوندۀ تجربیات نوآوران باشی یا اینکه حتی به صرف پذیرایی نوپیا در میان کسب و کارهایی که برای معرفی و ارائه در طبقه حضور پیدا کرده بودند، قدمی بزنی و از برخیشان که ممکن بود توجهت را جلب کنند، بخواهی تا داستانشان را بگویند؛ داستان یک چالش به یک کسب و کار بدل شده بود.
درحالیکه برخی تنها برای شرکت در نخستین اجتماع سالانۀ اتم که در آن از الگوها و تجربههای موفق تقدیر شد، آمدند، عدهای هم آمده بودند تا بیشتر فقط سخنرانیهای مربوط به یک پنل خاص را بشنوند، عدهای دیگر اما از یک سالن به پنل دیگر و از یکی به دیگری در رفتوآمد بودند. برخی هم بیشتر وقت خود را در اجتماعهای کوچکتر میگذراندند؛ انگار دوستان تازهای در حوزۀ فعالیت خود یافته یا بعضاَ دوستان قدیمی خود را در این رویداد پیدا کرده بودند. خبرنگاران و عکاسان هم همانند همیشه بودند؛ مشغول گفتوگو با مسئولان کسب و کارهای حاضر و گاهی هم حلقهای در راه را ایجاد میکردند که نشان از حضور یکی از مدیران مسئول برای بازدید از رویداد بود.
از پنلها، سخنرانیها و غیره میشد فهمید اینبار تریبون به دست مردم است. افرادی که صحبتهایشان را میشنیدم همانهایی بودند که از میان چالشهای پرفراز و نشیب یک زندگی معمولی به حرفی برای گفتن رسیده بودند و این انگار برخیها را امیدوارتر میکرد.
در سکوی پرتاب نوپیا این تیمهای استارتاپی بودند که آمادۀ ارائه برای جذب سرمایه میشدند و در اجتماع کسب و کارهای اجتماعی هم ارائه بود، هم پنل و هم کارگاه.
نوپیا در دومین رویداد خود به بخش رستورانهای چارسو نیز فضایی دیگر داده بود. شرکتکنندگان در این رویداد با ژتونهایی که در اختیار داشتند میتوانستند از هر یک از غرفههای فودکورت این پاساژ خرید کنند.
در ساعات پایانی اغلب شرکتکنندگان باز هم به سکوی پرتاب نوپیا بازگشتند. جایی که سرنوشت تیمهای استارتاپی را تعیین میکرد. پس از تشکیل کمیتۀ سرمایهگذاری، در مراسم پایانی این رویداد که با حضور شرکتکنندگان، داوران، فعالان و نوآوران اجتماعی، نمایندگان بنیاد ۱۵ خرداد و ستاد پیشرفت برپا شد و با سخنرانی سعید زاهدی، دبیر نوپیا و مصطفی زمانیان، رئیس مرکز تحقیقات استراتژیک رئیس جمهور ادامه یافت، در نهایت نتایج سرمایهگذاری تیمها اعلام شد.
رفتن آفتاب از پشت دیوارهای شیشهای چارسو، نشان از نزدیک شدن به پایان این رویداد داشت، البته درحالی که بهنظر میرسید از دل داستانهای نوآورانهای که روایت شدند، داستانهای نوآورانهای تازه شروع شده است و مسیر پیشرفت ایران کماکان برای فرزندانش ادامه دارد.
اهداف «نوپیا؛ نوآوری و پیشرفت ایران»، همآفرینی اجتماعسازان ایران آینده و شبکهسازی مؤثر بین نوآوران اجتماعی کشور است. اولین رویداد نوپیا بهعنوان بزرگترین گردهمایی فعالین حوزۀ نوآوری اجتماعی ۳۰ تیرماه سال ۱۴۰۱ در پردیس چارسو برگزار شد و میزبان کارشناسان و نوآوران این حوزه، معاون اول ریاست جمهوری، دبیر شورای عالی جوانان و دیگر فعالان این حوزه بود.
نوپیای ۶ یا دومین دورهمی نوآوران اجتماعی کشور نیز در روز پنجشنبه (۱۸ آبانماه) در پردیس چارسو از ساعت ۸ صبح تا ۸ شب با دعوت از سه حوزۀ سلامت، آموزش و کسب و کارهای اجتماعی که در زیر فهرست فهرستهای اصلی نوآوری اجتماعی در جهان است، برگزار شد.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: نوپیا نوآوری و پیشرفت ایران پردیس چارسو سفر فلای تودی تبريز نوآوران اجتماعی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۰۶۸۳۷۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
دلایل کاهش نرخ باروری در کشور
علی اکبر محزون عضو کمیته علمی دومین جایزه جوانی جمعیت گفت: شروع کاهش نرخ باروری در کشور ما به حدود دهه چهل بر می گردد. در اولین سرشماری کشور که سال ۱۳۳۵ اجرا شد و پس از آن در سال ۱۳۴۵ برای اولین بار در ایران نرخ رشد جمعیت محاسبه شد که آن زمان ۱/۳ درصد بود از همان سالها هشدارهای رشد جمعیت آغاز شد. سال ۴۶ بیانیه تهران در خصوص تنظیم خانواده و ضرورت کنترل جمعیت تصویب شد و بعد از انقلاب هم در دهه شصت بحث جمعیت دوباره مطرح شد. در برنامه توسعه سال ۱۳۶۷ طرحی با عنوان سیاست تحدید موالید مطرح شد. هدف این طرح چنین بود که اگر در سال ۱۳۶۷ میانگین هر خانواده ۵/۶ فرزند بود تا سال ۱۳۹۰ این عدد به ۴ فرزند کاهش یابد. درسال ۷۲ قانون تنظیم جمعیت در مجلس شورای اسلامی تایید شد که طبق این طرح فرزند چهارم به بعد محروم از فعالیت اجتماعی شود. سال ۱۳۷۳ و به میلادی ۱۹۹۴ اجلاس بین المللی جمعیت و توسعه در قاهره با مشارکت ۱۷۹ کشور جهان از جمله ایران برگزار شد و مواحده طرح کنترل جمعیت در سطح بین الملل تحت عنوان International Conference on Population and Development تصویب شد. ریشه اصلی کاهش نرخ رشد جمعیت در دنیا و کشورما از اینجا آغاز شد.
وی افزود: علت شدت این کاهش در ایران به این دلیل بود که علاوه بر کنترل اجتماعی کنترل فردی نیز به وجود آمد. خانوادهها از دهه ۶۰ بنا به عوامل مختلف مانند کاهش مرگ و میر کودکان و شانس زنده ماندن بالا، تصمیم به فرزندآوری کمتر گرفتند چرا که قبلا پنج فرزند متولد میشد که لااقل سه نفر از آنها زنده بمانند. دیگر نیازی به چنین اقداماتی نبود پس همان سه فرزند متولد میشدند.
وی در ادامه گفت:، اما به تعبیر خودم اینها حاصل یک نگاه مالتوسی بود بحث تنگ دستی که ناشی از افزایش فرزند می شود. بحث دوم جریان اجتماعی بود. افراد با استمرار فرایند توسعه وارد مباحثی شدند که باعث پیشرفت فردی آنها شود و به تحرک اجتماعی پرداختند و فرزند آوری را مانع این پیشرفت دیدند. بحث فردگرایی در جامعه باعث شد تحرک اجتماعی و فرزند آوری در مقابل هم قرار گیرند؛ و در مرحله سوم جایگزینی برای نهاد خانواده و تغییر نهاد خانواده که حاصل تغییر نگرشها در جوامعی مثل ایران شد روند رشد را به شدت کاهش داد.
وی تاکید کرد: بر روی مبانی فکری و نظری موضوع باید بیشتر تمرکز کرد و اقدامات اساسی صورت بگیرد. در دنیا هم برای موضوعات مهم همینطور عمل میکنند. باید الگوی یک خانواده کامل را بسازیم، مبنی بر نظریه شهید مطهری از انسان کامل این قالب را در مبانی فکری خانواده جای دهیم و در ادامه به تعهد به خانواده بپردازیم.
جامعه دانشگاهی و حوزه علمیه نیز میتواند در حوزه شناسایی مسائل و ترسیم وضع مطلوب کمک شایانی به این راهبرد داشته باشد.
نقش جایزه ملی جمعیت در مرحله اول ایجاد انگیزه است و برای اثرگزاری بهتر میتواند به اصطلاح، کف میدانیتر و در محلهها و مراکز عمومی باشد. تا انگیزه نخبگان را در جامعه عمومی بیشتر کند. چرا که بحث خانواده است و حتی میتواند الگویی شود تا هم محلیها و خانواده هم به نخبگان رجوع کنند.
دومین جایزه ملی جوانی جمعیت به همت ستاد ملی جمعیت در بخشهای خانواده، رسانه، سازمانهای مردم نهاد، دستگاهای اجرایی، شرکتها و موسسات خصوصی، مدیران و نخبگان اردیبهشت سال جاری با شعار سهم من از جوانی ایران برگزار خواهد شد.
علاقهمندان جهت کسب اطلاعات بیشتر میتوانند به سایت jameyat.ir مراجعه فرمایند
منبع: باشگاه خبرنگاران جوان